Λόενσταϊν, Ντάνιελ Κάσπερ φον-

(Daniel Casper von Lohenstein, Νιμπτς, Σιλεσία 1635 – Μπρέσλαου 1683). Γερμανός ποιητής, πεζογράφος και δραματικός συγγραφέας. Λαμπρός δικηγόρος, εξελέγη το 1670 δήμαρχος του Μπρέσλαου και κατόπιν, σε μια αποστολή στην Αυλή της Βιέννης, αποδείχθηκε ικανός διπλωμάτης. Πεθαίνοντας άφησε, εκτός από τα πολυάριθμα εγκωμιαστικά του ποιήματα, ένα μισοτελειωμένο μυθιστόρημα, τον Arminius (που δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό του), και πέντε τραγωδίες: Ιμπραήμ Πασά (πρώτη μορφή 1650), Κλεοπάτρα (1661), Αγριππίνα (1665), Επίχαρις (1665), Ιμπραήμ Σουλτάν (1673). Μετά τον Γκρίφιους, ο Λ. υπήρξε ο πιο αξιόλογος εκπρόσωπος του γερμανικού θεάτρου μπαρόκ. Εμπνευσμένος από τις τραγωδίες του Σενέκα, παρουσίασε στη σκηνή σκοτεινά πάθη· το ύφος του, ρητορικά πομπώδες και αποφθεγματικό, μερικές φορές όμως ρωμαλέο και εντυπωσιακό, συνετέλεσε στην ισχυρή υποβλητικότητα του θεάτρου του.